Nezir ef. Škaljić bio je gradonačelnik Sarajeva u periodu kada je počela (1900.) i završena (1902.) gradnja Meteorološke stanice na Bjelavama, te 1901. godine počelo je asfaltiranje ulica – prvo oko sarajevske Katedrale, a kasnije i drugih dijelova grada*.
Dolaskom Austrougarske na prostor Bosne i Hercegovine, Sarajevo, kao i drugi gradovi u BiH, doživjelo je urbani i kulturni razvoj.
Sarajevo je dolaskom Austro-Ugara dobilo status grada, prvog gradonačelnika i prvi Statut grada.
Nakon što je drugi sarajevski gradonačelnik Mehmed-beg Kapetanović Ljubušak zbog bolesti povukao sa te funkcije 1899. godine, na tu poziciju postavljen je Nezir ef. Škaljić.
Nezir ef. Škaljić rođen je 1844. godine u Rogatici. Po završetku nauka služio je kao kadija (sudija) u Rogatici, Fojnici i Srebrenici. Za vrijeme austro-ugarske okupacije 1787. godine bio je predsjednik Trgovačkog suda u Sarajevu.
Član Ulema-medžlisa (Rijaset) i Vakufske uprave bio je od 1883. godine.
Asfaltiranje, kanalizacija i kupalište Bentbaša
Nezir ef. Škaljić bio je gradonačelnik Sarajeva u periodu kada je počela (1900.) i završena (1902.) gradnja Meteorološke stanice na Bjelavama, te 1901. godine počelo je asfaltiranje ulica – prvo oko sarajevske Katedrale, a kasnije i drugih dijelova grada.
Godinu dana kasnije izgrađena je Aškenska sinagoga rađena po projektu Karla Paržika, te otvoreno ljetno kupalište Bentbaša.
U blizini Željezničke stanice izgrađen je, na tadašnjoj periferiji grada, Vojni logor (kasnije Kasarna Maršal Tito, današnji kampus UNSA i Univerzitetska biblioteka).
Austro-Ugarska je u tom periodu u Sarajevu izvela glavnu mrežu moderne gradske kanalizacije.
Istorija bilježi, za Nezira ef. Škaljića, tek da je bio treći gradonačelnik Sarajeva i čovjek čiji je cijeli život bio posvećen tumačenju zakona. Preveo je Medželu, te reviziju prijevoda turskih zakona.
Efendija Škaljić preminuo je 1905. godine u Sarajevu.